De balans van onze field trip in Amerika: Hillary wint, maar het wordt ‘dirty en fact free’

Hillary gaf een daverende acceptance speech. Dat is wel de algemeen heersende opvatting hier in de VS. De Democratic National Convention verliep bovendien een stuk strakker en geordender dan de Republican National Convention. Trump heeft daarnaast geen concrete en onderbouwde plannen en sluit bovendien mensen uit. Een ‘landslide’ overwinning voor Hillary dus? Algemeen verwacht men hier dat Clinton het presidentschap uiteindelijk gaat binnenhalen, maar helemaal gerust zijn ze er niet op. De overwinningskansen voor Trump worden geschat op 20 – 40%. Een ruime marge. Bovendien: de kans dat een NBA-basketballer een vrije worp mist is dezelfde. En dat gebeurt nogal eens. De Brexit wordt vaak genoemd: niemand had dat verwacht, maar toch gebeurde het. Voorts kan een grote gebeurtenis in de komende maanden, zoals een terroristische aanslag, het beeld volledig omgooien.

De campagne is losgebarsten en belooft vooral een moddergevecht te worden. Bij het American Enterprise Institute, een vooraanstaande denktank in Washington, waren ze er redelijk duidelijk over: we leven in een ‘post fact society’ en dan kun je alles zeggen in 140 tekens. Waar in de eerste campagne van Obama de factcheckers een belangrijke rol speelden zijn die nu volledig uit beeld. De campagne zal nauwelijks gaan over armoede, ongelijkheid, sociale onrust en zorg. We zullen een uitputtingsslag gaan zien waar het gaat over Benghazi (de dood van de Amerikaanse ambassadeur in Libië onder het bewind van Hillary), privé-emails, het sexverleden van Bill, dubieuze business deals, faillissementen en racistische uitlatingen van Trump. Beide teams graven om zo veel mogelijk ‘dirt’ van de opponent naar boven te krijgen. En de gekleurde media doen 24/7 vrolijk mee. De National Enquirer heeft het al over de lesbische relaties van Hillary, buitenechtelijke kinderen van Bill en verduisterde miljoenen van de Clintons. Factfree, dus alles is mogelijk.

In de jaren ’80 liepen ze massaal over naar Reagan: de blue collar white male voters. Ze worden sindsdien ook wel de ‘Reagan Democrats’ genoemd. Gewone Amerikanen, die niets moeten hebben van Wall Street, conservatief waar het gaat om traditionele Amerikaanse waarden, veiligheid en defensie en bang om hun baan te verliezen en daarmee in de armoedeval terecht te komen. Een doelgroep die van nature argwanend kijkt naar politiek en overheid. President Reagan raakte deze doelgroep door een nieuw perspectief voor Amerika te schetsen in een economisch moeilijke periode, it’s morning again in America.

De kandidaat die het vertrouwen van deze kiezers kan winnen, zal uiteindelijk ook de verkiezingen winnen, is algemeen de verwachting.