#DeepFake verandert het reputatiespel ingrijpend. Maar hoe?

“Zorgen OM over deepfakes: ‘Risico op oplichting en afpersing'”. Dit is de kop van een artikel van NOS. Eerder deze week schreef Wepublic-partner Frank Körver een blog over deep fake en de impact ervan op relatie, reputatie en vertrouwen. Hieronder de tekst van zijn blog:

#DeepFake verandert het reputatiespel totaal. Wordt wantrouwen het nieuwe normaal?

Een van de meest prikkelende praatjes die ik dit jaar heb gehoord, was van Rand Waltzman. Zijn praatje was fascinerend en angstaanjagend. En het ging over #DeepFake. De impact van #Deepfake kan niet anders dan enorm zijn. Het kan een reputatie verwoesten en relaties op scherp zetten.

Waltzman is Chief Technology Officer van de prestigieuze Rand Corporation. Hij sprak eerder dit jaar op de Communication Summit van de EACD in Berlijn.

Waltzman liet maar weer eens zien hoe je menselijke beelden kunt samenstellen op basis van artificiële intelligentie. Boodschap, stem, uitdrukking, alles kan worden gemanipuleerd. Er werd (helaas …) volop gelachen. Terwijl #DeepFake (combinatie van #DeepLearning en #FakeNews) gewoon ontzettend eng is.

Hoe bedrieglijk #DeepFake is? Kijk maar eens naar dit filmpje waarin komiek Bill Hader langzaam in Tom Cruise verandert.

We waren al argwanend bij binnenkomende emails (phishing ?), feiten bestaan allang niet meer (alternative facts?), reviews worden gemanipuleerd (marketing?), etc. En nu moeten we ons ook bewuster gaan afvragen of persoon X iets wel of niet gezegd kan hebben. Zei Trump dat echt over China? Zei de CEO dat echt over het aandeel? Enfin, you get the picture. Lees vooral dit FastCompany artikel.

We raken eraan gewend dat we voor de gek worden gehouden. En dus worden we alleen maar wantrouwender. Wantrouwen als normaalste zaak van de wereld. “Dit geloof ik niet” als mindset.

“As with computer viruses or biological weapons, the threat from deepfakes is now a permanent feature on the landscape.”

Je zou kunnen zeggen dat een organisatie, een leider, nu nog het voordeel van de twijfel krijgt als deze communiceert. Maar wat als dat verandert? Wat als je standaard het nadeel van de twijfel krijgt? Hoe ga je overtuigen of bewijzen dat je iets wel hebt gezegd als het publiek standaard wantrouwend wordt? En hoe ga je aantonen dat je iets niet hebt gezegd?

Reputatie is essentieel. Niet alleen omdat reputatie van waarde is. Maar ook omdat reputatie als belangrijk kompas fungeert. Een reputatie van een organisatie, persoon of service helpt ons om keuzes te maken.

#DeepFake kan alles wat we weten over reputatie en reputatiemanagement op z’n kop zetten.

Het bestrijden van #DeepFake en de impact ervan vraagt om expertises waarvan we nu nog niet weten dat we ze nodig gaan hebben. Of waarvan we nu nog niet eens weten dat die expertises überhaupt bestaan.

Het praatje van Waltzman was overigens niet de enige eye opener voor mij. Ik sprak tijdens het congres verschillende communicatiedirecteuren. Niet alleen zij minder enthousiast over het praatje van Waltzman, maar … ze deelden zijn (en inmiddels ook mijn) zorgen niet.

Het fundamenteel nadenken over wat #DeepFake betekent voor reputatie en communicatie kan niet snel genoeg beginnen.